11 Ağustos 2011 Perşembe

GÖKYÜZÜNDEKİ TÖREN...

Mitolojiye göre Ay  Tanrıçası Artemis  Efes'te doğmuştur ve ikiz kardeşi Apollon; Güneş Tanrısı... Her iki kardeşte yayla silahlanmıştır, oklar atarlar.  Okları, ay ve güneş ışığının sembolüdür.

 Ve bir dolunay gecesi...  Artemis ormanda gezinirken çok yakışıklı bir avcıyı görür ve o anda aşık olur. Bu aşkı onu öyle bir sarar ki daha  önce verdiği bakirelik yeminini bile unutur. Bu avcı Orion'dur. Orion; deniz Tanrısı Poseidon'un oğludur...  Deniz Tanrısı'nın oğluda Artemis'in aydınlık yüzüne, güzelliği dillere destan  sarı saçlarına aşık olur.. Fakat Artemis'in ikiz kardeşi Apollon, bu durumdan rahatsız olur. Yıllarca ormanda beraber olduğu  kız kardeşi artık onunla ilgilenmiyor, sürekli Orion'la vakit geçiriyordur. Bu aşkı ve olabilecek evliliği engellemek için bir hile yapar. Bir gün Orion denizde yüzerken onu fark eder. Orion  kıyıdan o kadar uzaklaşmıştır ki başı siyah küçük bir nokta gibi görünüyordur. Apollon kız kardeşini yanına çağırır, uzaktan görünen siyah noktayı ona göstererek ''Oraya kadar okunu gönderebilir misin?'' der.. Artemis heyecanla yayını hazırlarken o siyah noktanın Orion olduğunu nereden bilebilirdi ki. Yayını çeker ve oku fırlar. Çok iyi nişancı olan Artemis sevdiği erkeği başından vurarak öldürmüştür. Bu ölüm onu kahreder. Günlerce bulutların arkasına gizlenir ve artık geceleri gözkyüzünde dolaşmaz... Yeryüzünü zifiri bir karanlık kaplar ve Artemis artık ışığıyla yeryüzünü aydınlatmaz olur. Ta ki Tanrıların yardımına kadar...Tanrıların izniyle  ayda sadece bir gece Orion ve Artemis buluşacaklardır.. Sadece bir gece, dolunay gecesi!....

 Dolunay; Ay'ın aşk hali, o gizemli bir uzay sakini... Parçalı bulutlarla birleştiği zaman muhteşem...


 Bu gece de dolunay var. Ay'ın sarı ışığı denize vurup dalgalarla kayboluyor ve mehtap her zaman ki gibi muhteşem.. Ve  gökyüzündeki tören başlıyor; Ay Tanrıçası Artemis'in  yüzünü gösterdiği gece. Gündüzün geceyi kıskanmasına neden olan kadın, denizlerdeki  sevgilisine gökyüzünden gülümseyecek..

  Özlemin dayanılmaz olduğu gecelerde  ay kollarına çağırır denizi... Ve Med-zecir başlar. İşte bu tek gece Artemis ve Orion buluşur.  Dolunay gecelerinde Artemis Orion'a o kadar yaklaşır ki, Ay alçalır denizler yükselir; denizler yükseldikçe; Ay'ın, denizde ıslanmasına ramak kalır! Ay ve deniz öpüştüğündeyse artık Artemis ve Orion mehtapla tek vücut olmuşlardır. Ve ay ışığı artık denizde yansır...

 Ay hüzünlenip görünmez olduğu gecelerde ise; aşk ve hüzünle özleşmiş yakamozlar çıkacak. Yakamozlar yine nöbet bekleyecekler, ta ki dolunay tekrar çıkıp tüm güzelliğini denize sunana dek...

Hiç yorum yok: